تأثیر برنامه درمانی گربه مقابله گر برکاهش نشانه های اختلال اضطرابی در کودکان

زمینه و هدف: اختلال­های اضطرابی در کودکان یکی از مهم­ ترین علل سازش ­­نایافتگی کودکان است. هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر برنامه درمانی گربه مقابله‌گر بر کاهش نشانه­­های اختلال اضطرابی در کودکان دبستانی بود. روش: طرح پژوهش حاضر، نیمه ­آزمایشی، پیش ­آزمون - پس­ آزمون، پیگیری با گروه گواه بود. جامعه پژوهش حاضر را دختران و پسران 9 تا 11 سال مبتلا به مشکلات اضطرابی تشکیل دادند. روش نمونه ­گیری به‌صورت در دسترس بود، به این صورت که از بین مدارس شهر تهران و با استفاده از مقیاس چندبعدی اضطراب کودکان (مارچ و همکاران، 1997)، 32 کودک که دارای نشانه‌های اختلال‌های اضطرابی بودند انتخاب و سپس به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای دهی شده­اند (16 کودک در هر گروه). کودکان گروه آزمایش تحت برنامه درمانی گربه مقابله­ گر قرار گرفتند ولی گروه گواه هیچ مداخله‌ای را دریافت نکردند. پس از پایان مداخله از هر دو گروه آزمایش و گواه، پس ­آزمون و بعد از یک ماه پیگیری تأثیر درمان انجام شد. یافته‌ها: برای تحلیل داده­ های حاصله از روش تحلیل اسپانوا استفاده شد که نتایج نشان داد به­ طورکلی برنامه درمانی گربه مقابله­ گر در کاهش اختلال ­های اضطرابی در کودکان تأثیر معنادار داشته و تأثیر این شیوه درمانی بر تمامی نشانه ­های اختلال‌های اضطرابی در دوره پیگیری یک‌ماهه، پایدار بوده است (0/05>p). نتیجه­ گیری: برنامه درمانی گربه مقابله­ گر می­ تواند با تشخیص نشانه­ های تحریک اضطراب ناخواسته به کودکان و استفاده از این نشانه­ ها به‌عنوان راهنما در جهت به­ کارگیری راهبردهای مدیریت اضطراب به کاهش اختلال‌های اضطرابی در کودکان منجر شود.